Η καλλιέργεια της μηλιάς
Η κοινή ονομασία της μηλιάς είναι Μηλιά και ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών. Η Λατινική ονομασία της μηλιάς είναι Malus domestica, και στα Λατινικά ανήκει στην οικογένεια των Rosaceae.
Ανάλογα με το χρώμα, υπάρχουν οι παρακάτω ποικιλίες:
πράσινα μήλα: Granny Smith και Φιρίκι, κόκκινα μήλα: Red Delicious, Red Chief και κίτρινα μήλα: Golden Delicious.
Ανάλογα με την εποχή ωρίμανσης, υπάρχουν τα θερινά μήλα, τα μήλα Σεπτεμβρίου – που είναι τα Golden και τα Red Deliciοus – και τα φθινοπωρινά μήλα Granny Smith.
Όσον αφορά την ποικιλία Granny Smith κατάλληλος επικονιαστής είναι η Golden Delicious και επίσης οι μέλισσες, ενώ για τη Golden Delicious κατάλληλος επικονιαστής είναι η Red Delicious.
Ευδοκιμεί σε δροσερές περιοχές με ικανοποιητική ηλιοφάνεια, απαιτεί χαμηλές και σταθερές θερμοκρασίες τον χειμώνα και δεν αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες, μεγαλύτερες των 24 βαθμών Κελσίου. Οι πεδινές περιοχές είναι κατάλληλες για τη καλλιέργεια πράσινων και κίτρινων μήλων, ενώ στα ορεινά μέρη καλύτερα αποτελέσματα έχει η παραγωγή των κόκκινων μήλων.
Προτιμά τα γόνιμα και βαριά εδάφη, που στραγγίζουν ικανοποιητικά και δεν έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε ασβέστιο διότι η εξτρά ποσότητα του ασβεστίου προκαλεί τροφοπενίες στο δένδρο. Κατάλληλο pΗ για την ανάπτυξη της μηλιάς, θεωρείται το 6.2-6.8.
Για ένα καλλιεργητή που έχει κήπο γίνεται να φυτέψει μηλιές είτε σε σχήμα τετράγωνου είτε σε γραμμές με απόσταση μεταξύ των δένδρων τα 4.25 μέτρα.
Σε σχήμα τετράγωνου κατάλληλο υποκείμενο είναι το Malling Merton 111, ενώ σε γραμμές είναι τα Malling 26 ή 27 ή 29 και Budagovsky 490.
Το κλάδεμα της μηλιάς πραγματοποιείται τον χειμώνα, πριν την αρχή της καινούργιας βλάστησης. Πρέπει να αφαιρεθούν τα μικρά ή άρρωστα κλαδιά και να κρατηθούν τα δυνατότερα, που θα αποδώσουν και την άνοιξη τους καινούργιους βλαστούς. Γερασμένα και αδύνατα δένδρα κλαδεύονται εξονυχιστικά, ενώ τα νεαρά πιο ήπια. Οι καλλιεργητές θα πρέπει να προσέξουν διότι στη περίπτωση που υπάρχουν αρκετοί καρποί, είναι απαραίτητο το αραίωμα μετά τον Ιούνιο, είτε με το χέρι είτε με κάποια χημική ουσία όμως είναι προτιμότερο με το χέρι.
Η μηλιά είναι δέντρο που αντέχει την υγρασία αλλά και την χρειάζεται ειδικά κατά τους θερινούς μήνες. Χρειάζεται περίπου 1000 mm νερού ανά έτος. Τη μισή από τη ποσότητα που χρειάζεται σε ολόκληρη τη διάρκεια του έτους, δηλαδή τα 500 mm, τη καταναλώνει τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Αν το χώμα ή το έδαφος στη γλάστρα είναι αμμώδες και ελαφρύ, πρέπει να ποτίζεται λιγότερες φορές. Σε γενικές γραμμές, η μηλιά κρατάει νερό και για την επόμενη βλαστική περίοδο. Χρειάζεται πότισμα 1-2 φορές την εβδομάδα.
Για όσους έχουν κήπο, καλό είναι να φτιάξουν ανάχωμα γύρω από τη βάση του κορμού, σε απόσταση μισού μέτρου. Ακόμη, αν υπάρχουν 2- 3 δένδρα στη σειρά, ο καλλιεργητής μπορεί να φτιάξει αυλάκια 2-3 ταυτόχρονα και ανάμεσα από τα δένδρα. Όπου υπάρχει η δυνατότητα για τεχνητή βροχή είναι ότι το ιδανικότερο, επειδή υπάρχει καλύτερη κατανομή του νερού.
Απαιτείται προσοχή διότι η στάγδην άρδευση μπορεί να είναι φτηνότερη όμως αυξάνει τη συγκέντρωση αλάτων στο έδαφος και η μηλιά είναι ευαίσθητη στα άλατα.
Όσον αφορά τη καλλιέργεια μηλιάς σε γλάστρα, η ποικιλία Red Spour είναι η διασημότερη ποικιλία μηλιάς για καλλιέργεια σε γλάστρα. Ανθίζει με ελαφρά αρωματισμένα άνθη το Μάιο με Ιούνιο και καρποφορεί τον Σεπτέμβριο με Οκτώβριο. Η γλάστρα επιβάλλεται να είναι αρκετά μεγάλη, 50 εκ. * 50 εκ.* 50 εκ. Ο όγκος της είναι 125 λίτρα και το ύψος του δένδρου θα φτάσει μέχρι το πολύ τα 150 εκατοστά. Το εμβαδόν της γλάστρας είναι 0.25 τ.μ., οπότε το άζωτο που χρειάζεται για αυτό τον εμβαδό είναι 6.25 γραμμάρια πριν την άνθηση, γύρω στον Μάρτη, ενώ η ποσότητα φωσφόρου κυμαίνεται στα 1.25 γραμμάρια. Το λίπασμα σε πρώτη φάση σκορπίζεται σε ολόκληρη την επιφάνεια της γλάστρας και μετέπειτα παραχώνεται περίπου 3.5 εκατοστά και σε απόσταση γύρω στα 6 εκατοστά από τον κορμό του δένδρου.
Απαιτείται προσοχή στο ότι το κάλιο και ο φώσφορος ενσωματώνονται σε βάθος 17-18 εκατοστά.
Στη μηλιά κάθε έτος εφαρμόζεται αζωτούχος λίπανση, λίπασμα που περιέχει κάλιο εφαρμόζεται κάθε χρόνο ή κάθε δύο χρόνια, ενώ λίπασμα που περιέχει φώσφορο δεν εφαρμόζεται ποτέ ή πολύ σπάνια. Τα υπόλοιπα στοιχεία, Zn, Fe, B, Mg, Mn, εφαρμόζονται όταν υπάρχει έλλειψη τους.
Το άζωτο είναι αναγκαίο από τα τέλη Μαρτίου μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, όπου η λίπανση πραγματοποιείται μέσω του νερού της άρδευσης. Τις μέρες που έχει καύσωνα, δεν πρέπει να πραγματοποιείται λίπανση. Το λίπασμα δεν πρέπει να εφαρμόζεται μόνο γύρω από τον κορμό του δέντρου αλλά και λίγο πιο μακριά, δεδομένου ότι οι ρίζες αναπτύσσονται περίπου 1.5 φορές από το ύψος του δέντρου. Κατάλληλο λίπασμα για τη μηλιά είναι το κοκκώδες βιολογικό λίπασμα POKON, το οποίο παρέχει θρεπτικά στοιχεία και ενισχύει και τους καρπούς.
Η καλλιέργεια της μηλιάς
Το κάλιο συντελεί στην όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα των καρπών. Σε βαριά εδάφη καλύτερα να χρησιμοποιείται το νιτρικό κάλιο, ενώ σε ελαφριά εδάφη καλύτερα να χρησιμοποιείται το θειϊκό κάλιο.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη καλλιέργεια της μηλιάς, καθώς και τις ασθένειες που την απειλούν, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να απευθύνονται στους τοπικούς γεωπόνους της περιοχής τους.
Πηγή: http://www.ecotimes.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου