Η καλλιέργεια αλόης τον έσωσε από την ανεργία

Ο 31χρονος Χρήστος Φέστας είναι ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα. Ποτέ δεν έκοψε ωστόσο τους δεσμούς με τη γη και όταν οι δουλειές λόγω της οικονομικής κρίσης άρχισαν σταδιακά να μειώνονται συμπαρασυρόμενες από την πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας, αποφάσισε να επιστρέψει στον πρωτογενή τομέα.

Αρχικά έδειξε ενδιαφέρον για την αμπελουργία με δεδομένο ότι στο Μελανειός όπου έχει αγροτεμάχια βρίσκεται κοντά και η «Αριούσιος». Όταν διαπίστωσε πως ούτε αυτό το σενάριο θα προχωρούσε, ένας φίλος του, του μίλησε για την καλλιέργεια της Αλόης.

«Το χωράφι είναι 4 στρέμματα από τα οποία αυτή τη στιγμή καλλιεργούνται 1200 τ.μ.. Οι δουλειές είχαν πέσει πολύ κι αναζητούσα διέξοδο. ένας φίλος μου μίλησε για την Αλόη κι άρχισα να ψάχνω»,περιγράφειστον "π" , ο Χρ. Φέστας το πως ξεκίνησε την καλλιέργεια Αλόης.

Η εταιρεία από την Κρήτη

«Ρωτώντας φτάνεις στην πόλη» λέει ο λαός και κάπως έτσι ο βορειοχωρούσης κ. Φέστας, ανακάλυψε μια εταιρεία στην Κρήτη που ασχολείται με την καλλιέργεια Αλόης. «Βρήκα την εταιρεία, αγόρασα 900 φυτά και προχωρήσαμε στην υπογραφή συμφωνητικού με το οποίο  εξασφαλίζεται η τιμή με βάση την οποία θα αγοράσει το προϊόν η εταιρεία. Η τιμή θα διαμορφώνεται χρόνο με το χρόνο με βάση τις τιμές ενός ινστιτούτου στη Γερμανία» εξηγεί τη διαδικασία ο κ. Φέστας.

Ο ίδιος έχει πρωταρχικό μέλημα να διατηρεί την καλλιέργεια έτσι ώστε να φτάσει η στιγμή της συγκομιδής, την οποία όπως και τη μεταφορά του καρπού, αναλαμβάνει η εταιρεία. Είναι μια απαιτητική καλλιέργεια. Θέλει πολύ δουλειά, στο ξεχορτάριασμα ειδικά, ενώ την απειλούν οι παγετοί και τα σαλιγκάρια.

Η απόδοση

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Φέστα αυτή τη στιγμή  η καλλιέργεια της Αλόης για τον ίδιο αποτελεί μια εναλλακτική λύση. Με  στρεμματική απόδοση από 7.000-13.000 ευρώ αν ασχοληθούμε αποκλειστικά με αυτό. Το αν η εναλλακτική ενασχόληση θα γίνει αποκλειστική έχει άμεση συνάρτηση με την καλλιεργήσιμη έκταση, αφού όσο μεγαλύτερη είναι η έκταση τόσο μεγαλύτερη είναι και η παραγωγή άρα και η απόδοση, εφόσον είναι εξασφαλισμένοι οι αγοραστές. «Με 15 ή περισσότερα στρέμματα μιλάμε για κύριο εισόδημα, αλλά με 2 στρέμματα μιλάμε για συμπληρωματικό εισόδημα».

Αβεβαιότητα

Παρότι όλες οι συνθήκες γύρω από την επιλογή του θα μπορούσαν να του επιτρέψουν να αισιοδοξεί ο κ. Φέστας είναι προβληματισμένος. «Όταν ξεκίνησα πίστευα, πως η στροφή στον πρωτογενή τομέα θα ήταν λύση. Τώρα με όλα αυτά που ακούμε με το ασφαλιστικό, με τη φορολόγηση, δεν ξέρω πια τι να περιμένω. Δυστυχώς στην Ελλάδα ότι κι αν προσπαθήσεις να φτιάξεις, όσο κι αν προσπαθήσεις εσύ, δεν θα ξέρεις ποτέ τι αλλαγές θα σου επιφέρουν κάποιοι άλλοι» καταλήγει στην αναφορά του ο νέος καλλιεργητής.

Ποια είναι η Αλόη

Η κλιματική αλλαγή σύμφωνα με τον ίδιο επιτρέπει και στη χώρα μας την καλλιέργεια της Αλόης ενώ η αναγνωρισιμότητα των ευεργετικών δράσεων της στο ευρύ κοινό και στη χώρα μας έχει αυξήσει τη ζήτηση.

Η αλόη βέρα (Aloe Vera) μοιάζει με μικρό κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών, όπως το σπαράγγι, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Περιέχει πάνω από 150 συστατικά, όπως λιγνίνη, σαπωνίνες, ανθρακινόνες, βιταμίνες, ασβέστιο, σίδηρο, χαλκό, ψευδάργυρο, αμινοξέα, ένζυμα, πολυσακχαρίτες, στερόλες, λεκτίνες κ.ά.

Έχει αναπλαστικές ιδιότητες και βοηθά στην επούλωση τραυμάτων. Ανάμεσα στα θρεπτικά συστατικά της αλόης βέρα περιλαμβάνονται οι βιταμίνες A, C και E. H βιταμίνη A (ρετινόλη) φημίζεται για τις αναπλαστικές της ιδιότητες στα κύτταρα και χρησιμοποιείται ευρέως στην κοσμετολογία ως αντιρυτιδικό συστατικό.

Και το σημαντικό είναι ότι η εγχώρια παραγωγή δεν καλύπτει τις ανάγκες ζήτησης, με αποτέλεσμα να εισάγουμε χυμό αλόης από τη Γερμανία. Υπολογίζεται ότι το 25% των φαρμακευτικών σκευασμάτων που κυκλοφορούν παγκοσμίως περιλαμβάνουν και αλόη.

Πηγή: Agro 24

Καρδίτσα: Το πρώτο εργοστάσιο στέβιας στην Ευρώπη

Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέβιας Καρδίτσας ετοιμάζεται να θέσει σε πλήρη λειτουργία έως τα τέλη Φεβρουαρίου το πρώτο εργοστάσιο στην Ευρώπη

        Γλυκιά πανευρωπαϊκή πρωτιά

 Μπορεί η Ελλάδα να έχει παράδοση στις αρνητικές πανευρωπαϊκές πρωτιές, ωστόσο, μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, η χώρα θα μπορεί να διεκδικήσει μια θετική και… γλυκιά διάκριση: θα αποκτήσει το πρώτο, επί ευρωπαϊκού εδάφους, εργοστάσιο παραγωγής γλυκαντικών και προϊόντων στέβιας. Με αυτόν τον τρόπο, η στέβια μπαίνει σε πλήρως καθετοποιημένη παραγωγή, από την καλλιέργεια στον ελληνικό αγρό μέχρι την τελική μεταποίηση και διανομή, με προφανή τα οφέλη τόσο για το ίδιο το προϊόν όσο και για τους παραγωγούς που το καλλιεργούν.

Η μονάδα, που ολοκλήρωσε πολύ πρόσφατα ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέβιας Καρδίτσας, και θα παράγει –για πρώτη φορά στην Ευρώπη– γλυκοζίτες στέβιας, είναι εγκατεστημένη στον οικισμό Κόμπελο στο Φανάρι του Δήμου Μουζακίου στην Καρδίτσα. Στηρίζεται σε ελληνική ερευνητική τεχνογνωσία, που φέρει ανάλογη πατέντα, έχοντας την «υπογραφή» του ΤΕΙ Θεσσαλίας (Τμήμα Τεχνολόγων), ενώ υποστηρίχθηκε από το Leader. Βρίσκεται, δε, στο στάδιο των μεταποιητικών δοκιμών και αναμένεται να τεθεί σε πλήρη παραγωγική λειτουργία μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου.

Όπως μετέφερε, μιλώντας στην «ΥΧ», ο πρόεδρος του συνεταιρισμού, Γεώργιος Κουλοσούσας, ήδη για το τελικό προϊόν έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον εταιρείες τροφίμων και ποτών της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας, ενώ μεγάλη ζήτηση εκφράζεται και από ελληνικές επιχειρήσεις. Στόχος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Στέβιας, ο οποίος υλοποιεί με αργά και σταθερά βήματα ένα ολοκληρωμένο πλάνο για την αξιοποίηση της στέβιας, είναι τα τελικά προϊόντα να διανέμονται –σε πρώτο στάδιο– στη χονδρική αγορά. Απώτερος σκοπός του δραστήριου συνεταιρισμού, που μετρά μόλις τρία χρόνια ζωής, είναι η παραγωγή της μονάδας να υποστηρίξει, σε επόμενο χρόνο, και τη μεταποίηση της στέβιας για την παραγωγή προϊόντων, που θα απευθύνονται στη λιανική.

«Μόλις τρία χρόνια από την ιδρυτική μας συνέλευση, χάρη στο πείσμα των παραγωγών του συνεταιρισμού, καταφέραμε κάτι που φάνταζε ακατόρθωτο» εξηγεί ο κ. Κουλοσούσας. Ο ίδιος υπογραμμίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι για τις ανάγκες της μονάδας παραγωγής γλυκοζιτών στέβιας έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους Έλληνες παραγωγοί, ελληνικό ερευνητικό δυναμικό, ενώ ακόμη και ο υπερσύγχρονος μηχανολογικός εξοπλισμός αποτελεί προϊόν ελληνικής τεχνογνωσίας.

Η μονάδα, που ολοκλήρωσε πολύ πρόσφατα ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέβιας Καρδίτσας είναι εγκατεστημένη στον οικισμό Κόμπελο στο Φανάρι του Δήμου Μουζακίου στην Καρδίτσα.

                                                

Όραμα, σχεδιασμός και… αυτοχρηματοδότηση

Σε μια εποχή, που τα «φουγάρα» στην Ελλάδα σβήνουν με απελπιστικά ταχείς ρυθμούς, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέβιας, με ορμητήριο την Καρδίτσα, στέλνει το δικό του αισιόδοξο μήνυμα. Αποδεικνύει στην πράξη ότι ο παραγωγικός ιστός της χώρας μπορεί να ανασυνταχθεί, αποκτώντας, μάλιστα, μια κατεύθυνση απόλυτα προσανατολισμένη στις ανάγκες της ελληνικής και της διεθνούς αγοράς.

Η παραγωγή γλυκαντικών στέβιας και προϊόντων στέβιας αποτελεί ένα πρότζεκτ, που μπορεί να λειτουργήσει ως σηματωρός για το πώς η χώρα μπορεί να δει την άκρη του τούνελ της κρίσης, στηριζόμενη σε εξαιρετικά προϊόντα, που παράγει η ελληνική γη και οι Έλληνες αγρότες. Τα προϊόντα αυτά μεταποιούνται χάρη στην ελληνική τεχνογνωσία και στον εξοπλισμό και διανέμονται μέσα από ίδιες δυνάμεις των παραγωγών στην εγχώρια και διεθνή αγορά.

Περιγράφοντας την τριετή πορεία προς την ολοκλήρωση του εγχειρήματος, ο κ. Κουλοσούσας μας εξηγεί ότι, από το «βήμα μηδέν» μέχρι την τελική περάτωση της μονάδας, ο συνεταιρισμός σχεδίασε τη στρατηγική του με στόχο ένα υψηλής ποιότητας τελικό προϊόν, ικανό να ανταποκριθεί και στις πιο υψηλές απαιτήσεις του καταναλωτή. Μάλιστα, μεγάλο μέρος της επένδυσης αυτοχρηματοδοτήθηκε από τους ίδιους τους παραγωγούς, οι οποίοι αρχικά ξεκίνησαν με τη δοκιμαστική καλλιέργεια της στέβιας σε μεγάλη κλίμακα, μοναδική για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Η ολοκλήρωση της μονάδας επιτρέπει στα 64 μέλη του Αγροτικού Συνεταιρισμού Στέβιας όχι μόνο να οραματίζονται ένα καλύτερο μέλλον για την παραγωγή τους, αλλά και για τη χώρα. Σύμφωνα με τον κ. Κουλοσούσα, εφόσον το εγχείρημα στεφθεί με επιτυχία και δημιουργηθεί αγορά για το τελικό προϊόν, τα 40 στρέμματα, που αρχικά καλλιεργήθηκαν, θα αυξηθούν σε 1.200 ήδη από τη νέα περίοδο. Μάλιστα, οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο ακόμη και για περαιτέρω διπλασιασμό ή και τριπλασιασμό της παραγωγής σε επόμενο χρόνο.

                                                                               
                                                     Γλυκιά πανευρωπαϊκή πρωτιά

Υψηλή τεχνολογία

Η μονάδα θα παράγει γλυκοζίτες στεβιόλης με εκχύλιση ξερών φύλλων, που παράγονται από φυτά στέβιας, τα οποία καλλιεργούνται από τα μέλη του συνεταιρισμού. Η διαδικασία της μεταποίησης ανταποκρίνεται στα πιο υψηλά στάνταρ τεχνογνωσίας, καθώς η παραγωγή θα γίνεται με τη χρήση εξειδικευμένης τεχνολογίας μεμβρανών και βιομηχανικής χρωματογραφίας. Η συγκεκριμένη μέθοδος αποτελεί προϊόν πολύχρονης έρευνας του Εργαστηρίου Μηχανικής Μεταποίησης του ΤΕΙ Θεσσαλίας, το οποίο, με επικεφαλής τον καθηγητή Κωνσταντίνο Πετρωτό, παρείχε –και θα συνεχίσει να παρέχει και κατά το στάδιο της λειτουργίας– αμισθί την υποστήριξή του στο όλο εγχείρημα. Ο τεχνολογικός εξοπλισμός φέρει, επίσης, ελληνική υπογραφή.

Νατάσα Φραγκούλη

Πηγή: Ύπαιθρος

Στο Βαθύρεμα για έναν ζεστό καφέ στα μέσα του χειμώνα στον καφενέ του χωριού …

38 χλμ. από την Πύλη και σε υψόμετρο 850 μ. βρίσκεται το Βαθύρεμα. Οι κάτοικοί του, που ζουν κατά κύριο λόγο από την κτηνοτροφία και την υλοτομία, είναι όλοι και όλοι το χειμώνα 10 άνθρωποι,ενώ το καλοκαίρι φθάνουν τους 200. Σε αυτό το χωριό σε μια γρήγορη έξοδο απο τα Τρίκαλα,μας υποδέχτηκε ένας γνωστός επαγγελματίας ο οποίος για δικούς του λόγους διάλεξε να γίνει  μόνιμος κάτοικος»παραμένοντας»και τους μήνες του χειμώνα . Στο μοναδικό καφενεδάκι  του χωριού,ο Γιώργος Κούτσικος μας κέρασε καφέ και μοιράστηκε μαζί μας,προβληματισμούς και προβλήματα,της ημέρας αλλά και του χειμώνα .Σε έναν παραδοσιακό χώρο με τα ράφια να ειναι γεμάτα απο ποικίλα προϊόντα της περιοχής κςι  με την ξυλόσομπα να καίει στο μέγιστο, η ώρα πέρασε ευχάριστα και το ραντεβού ανανεώθηκε για το καλοκαίρι.

Πηγή:  ΙΔΕΕΣ ideesmag 

Γιατί το μπρόκολο είναι φάρμακο;

Ανήκει στην κατηγορία των λαχανικών που ονομάζονται σταυρανθή και τα διατροφικά οφέλη από την κατανάλωσή του θεωρούνται ανεπανάληπτα αφού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων ασθενειών. Με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες, καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην κατηγορία των λαχανικών.

Είναι γνωστό ότι το μπρόκολο έχει περισσότερη βιταμίνη C σε σύγκριση με το πορτοκάλι. Επίσης περιέχει αρκετή ποσότητα ασβεστίου που περιέχεται σε αφθονία στο μητρικό γάλα.
Και μόνο η παρουσία τόσων πολλών προτερημάτων συντελεί ώστε το μπρόκολο να βοηθά στην αντιμετώπιση πολλών προβλημάτων υγείας. Περιέχει συστατικά που καταπολεμούν χρόνιες ασθένειες όπως είναι ο καρκίνος.

Οι βλαστοί από το μπρόκολο έχουν μεγαλύτερη αντικαρκινική δράση από ότι το ώριμο μπρόκολο. Τρώγοντας βλαστούς μπρόκολου συστηματικά προλαμβάνετε τον καρκίνο του στομάχου.
Επιπλέον, μειώνονται οι πιθανότητες εμφάνισης γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους. Το δέρμα που έχει καταστραφεί από τον ήλιο ανακουφίζεται ελαφρώς, αφού το μπρόκολο το προστατεύει προφυλάσσοντας σας από ασθένειες όπως ο καρκίνος του δέρματος.

Τα καρδιακά προβλήματα μειώνονται και οι πιθανότητες καρδιακών νοσημάτων περιορίζονται στο ελάχιστο.

Αν θέλετε να βελτιώσετε το πρόβλημα του καταρράκτη, αρχίστε να καταναλώνετε βλαστούς μπρόκολου δύο φορές την εβδομάδα. Με αυτόν τον τρόπο μειώνονται δραματικά και οι πιθανότητες να αποκτήσετε καταρράκτη, ενώ η κατανάλωση μικρών ποσοτήτων μπρόκολου δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα λόγω του ψευδάργυρου και των υπόλοιπων – απαραίτητων για τον οργανισμό – μετάλλων που περιέχει.

Επίσης αποτελεί μια ιδανική τροφή για τις  έγκυες αφού περιέχει επαρκείς ποσότητες της βιταμίνης φυλλικό οξύ, το οποίο είναι αρκετά σημαντικό κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης φού βοηθά στη σωστή ανάπτυξη του εμβρύου, χωρίς ανωμαλίες.

Το μπρόκολο κάνει πολύ καλό σε όσους πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, ενώ η αφθονία του σε βιταμίνη C σας προφυλάσσει από τον πόνο της πολυαρθρίτιδας. Η ανεπαρκής ποσότητα βιταμίνης C είναι η κύρια αιτία που κάποιοι κάνουν εύκολα μελανιές, επομένως η κατανάλωση μπρόκολου βοηθά και στην καταπολέμηση αυτής της ανεπάρκειας.

Επίσης, βοηθά τους ασθενείς με άσθμα λόγω των αντιοξειδωτικών και των αντιφλεγμονωδών παραγόντων του, με αποτέλεσμα πολλά από τα προβλήματα του άσθματος να μειώνονται. Η κατανάλωση ελαφρώς βρασμένου μπρόκολου κάνει πολύ καλό στις καούρες. Επιπλέον, βοηθά στη μείωση του υψηλού σακχάρου.

Πηγή: health4you

Είτε στη σαλάτα, είτε σαν γαρνιτούρα στο κρέας, είτε ακόμη και στην ομελέτα, το μπρόκολο μπορεί να ωφελήσει τον οργανισμό μας σε βαθμό που ποτέ δεν φανταζόμασταν. Κοντινός συγγενής του λάχανου και του κουνουπιδιού, το μπρόκολο ανήκει στην οικογένεια των Κραμβοειδών και προέρχεται από το άγριο λάχανο. Κι όσο κι αν μικροί προσπαθούσατε να το αποφύγετε ή το τρώγατε μετά από… δωροδοκίες, πλέον μπορείτε να εκτιμήσετε τις πολλαπλές ωφέλιμες ιδιότητές του, οι οποίες μάλιστα είναι σύμφωνα με τους ειδικούς και αντικαρκινικές.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι, λοιπόν, που οργανισμοί υγείας ανά τον κόσμο συστήνουν τη συχνή κατανάλωσή του, πολλές φορές μέσα στην εβδομάδα. Και οι κυριότεροι είναι οι παρακάτω…

Δρα ενάντια στον καρκίνο: Το μπρόκολο περιέχει 2 φυτοχημικά που ονομάζονται ινδόλες και ισοθειοκυανάτες, οι οποίες αυξάνουν τη δραστηριότητα μιας ομάδας ενζύμων που καταστρέφουν τους καρκινικούς παράγοντες. Ακόμη, η βήτα-καροτίνη, η γλουκοραφανίνη, το διινδολυμεθάνιο, το σελήνιο και άλλα θρεπτικά συστατικά όπως η βιταμίνη Α, η βιταμίνη C, η βιταμίνη Ε, ο ψευδάργυρος, το κάλιο και κάποια αμινοξέα που περιέχονται στο μπρόκολο εμποδίζουν την ανάπτυξη καρκινογενών κυττάρων στο στήθος, τη μήτρα, τον προστάτη το παχύ έντερο, τα νεφρά, το συκώτι και τους πνεύμονες. Λόγω, μάλιστα του ότι διώχνει τα πλεονάζοντα οιστρογόνα από τον οργανισμό, το μπρόκολο είναι πολύ σημαντικό όσον αφορά τη θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου του μαστού και της μήτρας.

Βοηθά στην αποτοξίνωση του οργανισμού:
Ένας από τους λόγους που σας πίεζαν να φάτε μπρόκολο στα παιδικά σας χρόνια, είναι και η υψηλή περιεκτικότητά σου σε βιταμίνη C και συγκεκριμένα αμινοξέα, ενώ αποτελεί καλή πηγή φυσικού θείου. Έτσι αποκτά την πολύ σημαντική ιδιότητα να αποτοξινώνει τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες και τις τοξίνες όπως το ουρικό οξύ και κατ’ επέκταση ο οργανισμός μας προστατεύεται απέναντι σε παθήσεις που οφείλονται σε τοξίνες, όπως η αρθρίτιδα, οι ρευματισμοί, το έκζεμα, η φαγούρα, η ποδάγρα κ.ο.κ.

Θεραπεύει τις στομαχικές διαταραχές:

Η δυσκοιλιότητα αποτελεί την κύρια αιτία πίσω από όλες τις στομαχικές διαταραχές και η δράση του μπρόκολου έρχεται και εδώ να δώσει τη λύση, αφού την αντιμετωπίζει αποτελεσματικά, λόγω της περιεκτικότητάς του σε φυτικές ίνες, οι οποίες διώχνουν τις τοξίνες μακριά από τον πεπτικό σωλήνα. Συν τοις άλλοις, το μαγνήσιο και οι βιταμίνες του θαυματουργού αυτού λαχανικού βοηθούν στην απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών των τροφών που καταναλώνουμε και βοηθούν στο να έχουμε φυσιολογική πέψη και να αποφεύγουμε τις καούρες

Βελτιώνει την υγεία της επιδερμίδας:

Το πλήθος των βιταμινών που περιέχει το μπρόκολο, δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να μην μας ωφελήσει και εξωτερικά. Η βιταμίνη C, η βήτα-καροτίνη και άλλες βιταμίνες του συμπλέγματος Β που συναντάμε στο μπρόκολο, μπορούν σταδιακά να μας χαρίσουν λαμπερή επιδερμίδα, κάτι που ίσως έχετε διαπιστώσει όσοι το καταναλώνετε συστηματικά. Ακόμη, η βιταμίνη Ε στο μπρόκολο ανανεώνει τους ιστούς της επιδερμίδας χαρίζοντάς της έξτρα λάμψη και ο συνδυασμός της βιταμίνης Α και Κ με αμινοξέα, φυλλικό οξύ και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, μην απορήσετε αν σας… κρύψει χρόνια.

Προλαμβάνει καρδιακά προβλήματα:

Ένα από τα κύρια προβλήματα που μπορούν να βλάψουν την καρδιά μας είναι τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης. Φυσικά, αν παραγγέλνετε καθημερινά σουβλάκια και πίτσες, λίγο μπρόκολο δεν πρόκειται να σας φέρει αποτελέσματα, αλλά στο πλαίσιο μιας υγιεινής διατροφής, οι φυτικές του ίνες, τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, η βήτα-καροτίνη και άλλες βιταμίνες του μπορούν να ρίξουν σταδιακά την κακή LDL χοληστερόλη, αλλά και να βοηθήσουν στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, προστατεύοντας το πιο σημαντικό όργανό του σώματός μας, την καρδιά.

Βοηθά την υγεία των ματιών:

H ζεαξανθίνη, το βασικό συστατικό στο μπρόκολο, έχει αποδειχτεί πολύ ωφέλιμη για τα μάτια, ενώ η βιταμίνη Α, C, E, ο φώσφορος και η βήτα-καροτίνη που ανήκουν στα θρεπτικά συστατικά του συντελούν στην επιδιόρθωση των βλαβών που προκαλούνται από τις ακτίνες UV, συν του ότι αποτρέπουν την εμφάνιση οφθαλμολογικών προβλημάτων που προκύπτουν σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπως ο καταρράκτης και η εκφύλιση ωχράς κηλίδας.

Τονώνει το ανοσοποιητικό:

Βιταμίνη C, βήτα καροτίνη, σελήνιο, ψευδάργυρος, φώσφορος, χαλκός… Μπορείτε να σκεφτείτε καλύτερο συνδυασμό για ένα δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα

Βελτιώνει την υγεία των οστών:

Τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι εγκυμονούσες ή θηλάζουσες μητέρες αποτελούν ομάδες που πρέπει οπωσδήποτε να προσθέσουν το μπρόκολο στη διατροφή τους, καθώς είναι πιθανό να έχουν έλλειψη ασβεστίου, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε φθορά των οστών, των δοντιών και αργότερα σε οστεοπόρωση. Το ωφέλιμο αυτό λαχανικό, όμως, χάρη στο ασβέστιο, το μαγνήσιο, το φώσφορο και τον ψευδάργυρο που περιέχει, μπορεί να προλάβει το κακό και να χαρίσει γερά οστά.

Κάνει καλό στην εγκυμοσύνη:

O λόγος είναι ότι οι εγκυμονούσες χρειάζονται κάποια πολύ σημαντικά θρεπτικά συστατικά (ασβέστιο, πρωτεΐνη, βιταμίνες, σίδηρο, φώσφορο, αντιοξειδωτικά κ.λπ) προκειμένου να μην αποκτήσουν ούτε οι ίδιες, ούτε το έμβρυο προβλήματα και το μπρόκολο μπορεί να τους τα παρέχει, αν καταναλώνεται συστηματικά. Ακόμη, μπορεί να τις βοηθήσει στη δυσκοιλιότητα που οι περισσότερες αντιμετωπίζουν, λόγω των φυτικών ινών του.

Ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα:

O βασικός σύμμαχός του σε αυτό είναι ένα μέταλλο που περιέχει που ονομάζεται χρώμιο, το οποίο βοηθά στη ρύθμιση της ινσουλίνης και κατ’ επέκταση του σακχάρου στο αίμα.

Αποτρέπει την εμφάνιση αναιμίας:

Όλοι ξέρουμε ότι η αναιμία προκύπτει από την έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό. Αυξάνοντας, λοιπόν, την πρόσληψή του μπορεί να μας απομακρύνει από το πρόβλημα και το μπρόκολο αποτελεί μια καλή πηγή του.Για να έχετε τα παραπάνω οφέλη, φροντίστε να το καταναλώνετε γύρω στις 3-4 φορές την εβδομάδα, δοκιμάζοντάς το σε διάφορες παραλλαγές, είτε σε σούπα, είτε στη σαλάτα σας, είτε σκέτο στον ατμό με λίγο λάδι, είτε μαζί με το κρέας και τον πουρέ σας κ.ο.κ. Το σίγουρο είναι πως το μπρόκολο μπορεί να δώσει γεύση στο πιάτο σας και ταυτόχρονα να τονώσει την υγεία σας, με εμφανή αποτελέσματα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Πηγή: www.clickatlife.gr

Πεκλάρι: Ένα παράδειγμα εξισωτισμού και αλληλέγγυας οικονομίας

Βασίλης Νιτσιάκος, Πεκλάρι: Κοινωνική οικονομία μικρής κλίμακας, Ισνάφι, Αθήνα 2015, σελ. 110

Του Νίκου Κατσιαούνη

Το βιβλίο του Βασίλη Νιτσιάκου Πεκλάρι: κοινωνική οικονομία μικρής κλιμακας αποτελεί μια ανθρωπολογική μελέτη μιας περιοχής στην ανθρωπογεωγραφική και πολιτισμική ενότητα των Μαστροχωρίων της Κόνιτσας, μια ενότητα χωριών που βρίσκεται στην κοιλάδα του Σαραντάπορου, παραπόταμου του Αώου. Αλλά θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αποτελεί και μια προσπάθεια έρευνας και κατανόησης ενός μοντέλου κοινωνικής λειτουργίας και θέσμισης που, κατά κάποιον τρόπο, παρέκλινε από τους κυρίαρχους κανόνες που η νεωτερικότητα καθιέρωσε στο κοινωνιστορικό πεδίο.

Το πέρασμα στη νεωτερικότητα, εκτός βέβαια από τις θετικές νοηματοδοτήσεις, δημιούργησε σταδιακά την έκπτωση του Ορθού Λόγου σε εργαλειακή ορθολογικότητα, εγκαθιδρύοντας μια νέα κυριαρχία τόσο πάνω στον άνθρωπο όσο και πάνω στη φύση. Η διχοτομία μεταξύ φύσης και πολιτισμού, περιβάλλοντος και κοινωνίας, εξακολουθεί να είναι κυρίαρχη και στους μετα-νεωτερικούς αστερισμούς. Από αυτή τη διάκριση δεν κατάφεραν να απεγκλωβιστούν ούτε και οι επαναστατικές και χειραφετησιακές θεωρίες, οι οποίες, στην προσπάθεια αποτύπωσης των εννοιολογικών τους εκφράσεων, παρέμειναν σε αρκετές περιπτώσεις δέσμιες του κυρίαρχου φαντασιακού που προσπάθησαν να αποδομήσουν. Ο Νιτσιάκος εντοπίζει αυτή την προβληματική και επισημαίνει ότι η αντικειμενοποίηση του περιβάλλοντος, δηλαδή ο διαχωρισμός του από την κοινωνία στη βάση ενός θετικιστικού πρίσματος οπτικής, αποτελεί μια βασική παρέκκλιση της νεωτερικότητας με αρνητικά αποτελέσματα.

Το Πεκλάρι αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας κοινότητας της Πίνδου που η οικονομία του βασίζεται σε έναν συνδυασμό γεωργίας και κτηνοτροφίας, αλλά και σε άλλες δραστηριότητες, όπως η υλοτομία και η τροφοσυλλογή, αναπτύσσοντας παράλληλα μια τεχνική ειδίκευση που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της κοινότητας. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της κοινότητας, το οποίο επισημαίνεται και από τον συγγραφέα, είναι η σχέση της με τον χώρο και το περιβάλλον. Το περιβάλλον δεν αποτελεί ένα εμπορευματοποιημένο και προς εκμετάλλευση πεδίο αλλά αντίθετα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινότητας. «Ο φυσικός χώρος μετατρέπεται σε ανθρωπογενές τοπίο, αποτυπώνοντας τη διαχρονική παρουσία της ανθρώπινης δραστηριότητας γενικά αλλά και ειδικότερα στοιχεία της οικονομίας, των κοινωνικών δομών και της πολιτισμικής έκφρασης», αναφέρει ο συγγραφέας.  Και αυτή η σχέση καθορίζεται και επαναξιολογείται ανάλογα με τις ιστορικές συνθήκες και συγκυρίες.

Σε αυτό που ο συγγραφέας ονομάζει «ανθρωπογενή οικοδυναμική», δηλαδή την προσαρμοστικότητα της τοπικής κοινωνίας στα δεδομένα του περιβάλλοντος ώστε να υπάρχει μια αρμονική συνύπαρξη, τα όρια του χωριού με το φυσικό περιβάλλον δεν είναι διαχωρισμένα. Υπάρχει μια αλληλοδιείσδυση των ορίων ανάμεσα στο δάσος −αξίζει να σημειωθεί ότι στο παρόν βιβλίο επιχειρείται ένας πολύ ενδιαφέρων εννοιολογικός επαναπροσδιορισμός του όρου δάσος−, τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τους βοσκότοπους, τα οποία συνδέονται με ένα είδος πολύ-λειτουργικότητας ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυναμικές που προκύπτουν ή απαιτούνται.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της κοινότητας που συζητάμε είναι η ασάφεια αναφορικά με την ιδιοκτησία. Με εξαίρεση τα σπίτια και τα κηπάρια, υπάρχει μια έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους των χωριανών για τις ιδιοκτησίες τους. Αυτή η κατάσταση στο πλαίσιο των σχέσεων παραγωγής  μπορεί να γίνει κατανοητή στα ιστορικά καθορισμένα πλαίσια, σε συλλογικές νοοτροπίες συνυφασμένες με την κοινωνία της αυτάρκειας, όπως αυτή κατέστη δυνατή στη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και συνέχισε να λειτουργεί υπό περιπτώσεις μέχρι τα μέσα περίπου του προηγούμενου αιώνα. Αλλά αυτό που βλέπουμε στο Πεκλάρι είναι ότι οι τρόποι παραγωγής καθορίζονται από τις αξίες χρήσης κι όχι από την ιδιοκτησία και οι φυσικοί πόροι έχουν το χαρακτηριστικό των κοινών αγαθών με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινότητας. Έτσι, μπορούμε να μιλάμε για ένα είδος κοινωνικού εξισωτισμού, «καθώς η χρήση των φυσικών πόρων υπακούει σε ένα σύστημα ανοικτό και ελαστικό, που δεν καθορίζεται από την κυριότητα της γης αλλά από τη νομή της και που βασίζεται στην ισότιμη πρόσβαση όλων στους κοινοτικούς πόρους, σύμφωνα με τις ανάγκες του καθένα. Αποτέλεσμα μια ισοκατανομή στους οικειοποιούμενους πόρους με την αρχή της νομής και βάση την επιβίωση και αναπαραγωγή τόσο της εστιακής ομάδας όσο και της κοινότητας», όπως παρατηρεί ο συγγραφέας. Υπάρχει μια απουσία της εμπορευματοποίησης των σχέσεων παραγωγής που, σε συνδυασμό και με τα παραπάνω, δημιούργησαν ένα σύστημα κοινωνικής οικονομίας που άντεξε στον χρόνο και ικανοποιούσε τις ανάγκες της κοινότητας και των ανθρώπων της.

Σε αυτή την ανθρωπολογική και εθνογραφική μελέτη του Βασίλη Νιτσιάκου για το Πεκλάρι αναδεικνύονται ζητήματα που αφορούν ευρύτερα θεωρητικά αλλά και πραξεολογικά ερωτήματα του κοινωνικού πεδίου. Μέσα από την έρευνα των ορεινών τοπικών κοινοτήτων, αναδεικνύονται ζητήματα όπως η συγκρότηση και η ανασυγκρότηση του χώρου και του χρόνου στη βάση μιας πιο βιώσιμης συνύπαρξης της κοινότητας, ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον, όχι στη βάση της ολοκληρωτικής εκμετάλλευσης αλλά σε αυτή της «βιώσιμης αειφορίας», δηλαδή της λελογισμένης χρήσης με σκοπό την επιβίωση της κοινότητας και του περιβάλλοντος, αλλά και ζητήματα που έχουν να κάνουν με μια διαφορετική θέσμιση της κοινωνικής ζωής και της παράστασης που έχουν τα άτομα και οι κοινότητες για τον εαυτό τους.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η πολιτική και σημασιολογική κρίση έχει οδηγήσει σε τεράστια αδιέξοδα τις κοινωνίες. Και γι’ αυτό τον λόγο βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να επιχειρούνται προσπάθειες μιας διαφορετικού τύπου οργάνωσης της κοινωνικής ζωής, παρόλο που ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή. Η τοποθέτηση της οικονομίας στο κέντρο του νοηματικού περιεχομένου των κοινωνικών σχέσεων αποδεικνύεται πλέον καταστροφική. Ο Νιτσιάκος με αυτό το βιβλίο δεν προσπαθεί να παρουσιάσει έναν παλαιό Κήπο της Εδέμ. Εξάλλου επισημαίνει ότι δεν μιλάμε για ιδανικές καταστάσεις αλλά για φαινόμενα προσαρμογής κι στρατηγικές επιβίωσης και αναπαραγωγής σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Ούτε φυσικά προτείνει μια επιστροφή στις ρίζες και στις εθνοκεντρικές αφηγήσεις της παράδοσης. Αντίθετα, κατά τη γνώμη μου, αυτό που δείχνει μέσα από την μελέτη των ορεινών κοινοτήτων είναι ότι όταν υπάρχει βούληση και επιθυμία, τα άτομα και οι κοινωνίες μπορούν να λειτουργήσουν σε μια διαφορετική βάση. Ότι η αλληλεγγύη και ο εξισωτισμός δεν αποτελούν αφηρημένες διακηρύξεις αλλά μπορούν να βρουν εφαρμογή στο κοινωνικοιστορικό πεδίο, ότι μια διαφορετικού τύπου οικονομία που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ουσιαστικές του ανάγκες μπορεί να πραγματωθεί, ακόμη και μέσα σε συνθήκες ακραίας βαρβαρότητας.

Ο Νιτσιάκος, μέσα από την παρουσίαση των κοινοτήτων του Πεκλαρίου, βάζει τα δικά του ερωτήματα αναφορικά με μια τάση της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας που ενισχύει την άποψη περί κοινωνικής και πολιτισμικής κατασκευής του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά, πέρα από το πλούσιο επιστημονικό του ενδιαφέρον, βιβλία σαν και αυτό, ειδικά στη σημερινή συγκυρία, μπορούν να λειτουργήσουν ως σπέρμα γονιμοποιό για όσους αναζητούν μια άλλου τύπου κοινωνική θέσμιση και να συμβάλλουν στον διάλογο που έχει ανοίξει για το κατά πόσον οι κοινωνίες και τα άτομα είναι σήμερα ικανά να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να τολμήσουν ουσιαστικές ρήξεις με στόχο μια πιο ελεύθερη ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων και μια άλλου τύπου κοινωνία.

Πηγή: ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ

Σπανάκι: σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Τα σπανάκια είναι φυτά μονοετή, της οικογένειας των χηνοποδωδών. Καλλιεργούνται μόνο για τα φύλλα τους, τα οποία αποτελούν υγιεινή τροφή, ως περιέχοντα πολύ σίδηρο και άλλες θεραπευτικής ιδιότητες.
Αναλόγως των ποικιλιών που ανήκουν, τα φύλλα είναι λεπιδοειδή ή καρδιόσχημα, πλατειά, μεγάλα, και βλασταίνουν όλα μαζί σε τούφες πυκνές ή ανοικτές. Τα άνθη είναι μικρά πρασινωπά και πάντοτε χωρισμένα τα αρσενικά από τα θηλυκά, σε άλλες ρίζες. Δηλαδή είναι φυτά δίοικα. Οι σπόροι είναι ξυλώδεις, στρογγυλοί ή ολίγον ανώμαλοι με 2-4 μικρές άκανθες.
Τα σπανάκια ευδοκιμούν σχεδόν παντού, εκτός από τα πολύ βαριά ή πολύ αμμουδερά εδάφη. Ιδιαιτέρως όμως αγαπούν και δίνουν πλούσιο και τρυφερό φύλλωμα στα δροσερά και σύσκια μέρη, αρκεί να είναι γόνιμα ή επαρκώς λιπασμένα. Ως καλλίτερο λίπασμα θεωρείται η κοπριά, γιατί τα σπανάκια έχουν ανάγκη από πολύ άζωτο. Πρέπει επομένως να δίνεται σε μεγάλη δόση 3 - 4000 οκάδ. στο στρέμμα και να σκεπάζεται λίγο πριν γίνει η σπορά. Από τα χημ. λιπάσματα, αξιοσύστατος είναι ο τύπος 6-8-8, σε ποσό 80 — 100 οκάδ. στο στρέμμα, από δε τα απλά, οι δόσεις 15 - 20 οκάδ. Νιτρικού νατρίου, 50 - 60 οκάδ. υπερφωσφορικού και 20 - 25 οκάδ. θειικού καλίου.
Η προετοιμασία του εδάφους, εκτός από την λίπανση, συνίσταται στα αναγκαία οργώματα ή σκαψίματα, ώστε να ψιλοχωματιστεί καλά το χώμα και στο απαραίτητο ισοπέδωμα, αφού διαιρεθεί σε βραγιές, είτε σποριές.


Η σπορά των σπανακιών γίνεται απ’ ευθείας επί τόπου, στα πεταχτά ή κατά γραμμές, οι οποίες ν’ απέχουν η μία της άλλης 25 - 30 πόντους. Οι σπόροι πρέπει να ρίχνονται πολύ αραιά και να σκεπάζονται σε βάθος 2 - 3 πόντους. Κατόπιν δε να πατιούνται, ώστε να έρχονται σε καλή επαφή με το χώμα. Σε μικρές εκτάσεις το σκέπασμα γίνεται με τσαπί ή τσουγκράνα, σε μεγάλες δε με τη σβάρνα, το δε πάτημα με κύλινδρο. Για να μη ταρατσώνει το χώμα, καλό είναι να σκεπάζεται με λίγα χόρτα, άχυρα ή φυτόχωμα.
Σ’ ένα στρέμμα τόπο απαιτούνται 3 - 5 οκάδ. από το στρογγυλό σπανακόσπορο και 5 - 8 οκάδ. από τον ακανθωτό, δηλαδή, 2-3 δραμ. για κάθε τετραγωνικό μέτρο, περίπου.
Η σπορά αρχίζει από τον Αύγουστο και μπορεί να εξακολούθηση μέχρι τον Μάρτιο. Για να υπάρχει συνεχής παραγωγή η σπορά πρέπει να γίνεται τμηματικά, κάθε 15 - 20 ημέρες και σ’ ανάλογες εκτάσεις, σύμφωνα με τις ανάγκες της κατανάλωσης. Συνήθως, η σπορά γίνεται σε βραγιές ή σποριές μεγάλες, καλοδουλεμένες και εντελώς ισοπεδωμένες για να ποτίζονται εύκολα, όταν είναι ανάγκη.
Μετά την βλάστηση, πρέπει να δίδεται το πρώτο σκάλισμα, μόλις τα φυτά αποκτήσουν 3 - 4 φύλλα, κατόπιν δε να επακολουθεί το δεύτερο μετά 2 - 3 εβδομάδες. Κάποτε χρειάζεται και τρίτο σκάλισμα, ιδίως, όταν παρουσιάζονται πολλά ζιζάνια (άγρια χόρτα). Κατά τα σκαλίσματα μπορεί να γίνεται και χρήση νιτρικού νατρίου 15 - 20 οκ. στο στρέμμα, σε 2 - 3 δόσεις. Τούτο επιβάλλεται κυρίως για φυτά που είναι κάπως αδύνατα και μικρά. Κατά την διάρκεια της βλαστήσεως δεν πρέπει να λείψει ποτέ η υγρασία από το έδαφος' γι’ αυτό όταν επικρατή ξηρασία, πρέπει να δίνονται συχνά και άφθονα ποτίσματα, άλλως όταν τα φυτά διψάσουν σταματούν την ανάπτυξη των φύλλων και αρχίζουν ν’ ανθίζουν.
Για τις χειμερινές καλλιέργειες, που τα σπανάκια έχουν σπουδαία κατανάλωση και τιμές μεγάλες, πρέπει να προφυλάσσονται από τις παγωνιές με ψάθες, άχυρα κλπ. ή να γίνεται η σπορά τους σε ζεστές θέσεις.

Η συγκομιδή των σπανακιών, συνήθως, γίνεται 2 - 3 μήνες μετά την σπορά, αναλόγως της εποχής και των ποικιλιών. Κατ’ αυτήν κόπτονται τα μεγαλύτερα φύλλα και δένονται σε μάτσα, είτε ξεριζώνονται τα φυτά εξ ολοκλήρου. Γενικώς, οι πρώιμες σπορές αποδίδουν μεγαλύτερη παραγωγή φύλλων παρά οι όψιμες. Πάντως οι αποδόσεις εξαρτώνται και από τις ποικιλίες.
Η συγκαλλιέργεια των σπανακιών συνηθίζεται, στις μεν πρώιμες σπορές με κρεμμύδια, μαρούλια, σκόρδα κλπ., στις δε καλοκαιρινές με αγκινάρες, κουκιά, καρότα κ. ά. Στην αμειψισπορά πρέπει ν’ ακολουθούν τα σκαλιστικά φυτά ή τα σιτηρά και να επανέρχονται στην ίδια θέση μετά 2 - 3 έτη.


Παραγωγή απόρου

Για την απόκτηση σπόρου καλού, πρέπει να διατηρούνται τα πιο εύρωστα φυτά, κατ’ αποστάσεις 40 - 60 πόντους, και κατά προτίμηση, από την σπορά του Αύγουστου-Σεπτεμβρίου. Εξ αυτών, μόλις τα θηλυκά άνθη δέσουν τούς καρπούς τους, πρέπει, τα αρσενικό φυτά να αφαιρούνται ως άχρηστα για να υποβοηθείται ο φωτισμός και ο αερισμός των πρώτων καλλίτερα.
Όταν ωριμάσουν, κατά Ιούλιο-Αύγουστο, τότε κόβονται οι καρποφόροι κλαδίσκοι ή ξεριζώνονται ολόκληρα τα φυτά, και αφήνονται σε μέρος σκιερό για να αποξηρανθούν. Ο αποχωρισμός, κατόπιν των σπόρων γίνεται μ’ ένα ελαφρό κοπάνισμα. Η βλαστική δύναμη τους διαρκεί 3 - 5 χρόνια.

Ποικιλίες


Υπάρχουν, κυρίως, δύο κατηγορίες σπανακιών η μία με απόρους στρογγυλούς και ομαλούς και η άλλη με απόρους ανώμαλους και ακανθωτούς. Η πρώτη είναι πιο βελτιωμένη και παραγωγικότερη η δε δεύτερη πιο ασθενική στο ψύχος και την ξηρασία.

Οι σπουδαιότερες ποικιλίες, από τη κατηγορία των ομαλών σπανακιών είναι:
Σπανάκια Ολλανδίας. Τα φύλλα αυτών γίνονται πολύ πλατειά και ζωηρά, χαρακτηριστικώς ολίγον καβουριασμένα.
Σπανάκια βυροφλάϊ. Αυτά αποκτούν πολλά και πολύ μεγάλα πλατειά φύλλα, με ωραίο βαθύ πράσινο χρώμα. Είναι η καλλίτερη ποικιλία αλλά απαιτητική.
Σπανάκια καλοκαιρινά. Τα φύλλα έχουν χρώμα ζωηρό πράσινο και μεγαλώνουν πολύ αργά' είναι ποικιλία παραγωγική κατάλληλη για καλοκαιρινή καλλιέργεια.

Από τη κατηγορία των ακανθωτών σπανακιών, οι συνηθέστερες ποικιλίες είναι:

Σπανάκια κοινά. Τα φύλλα των είναι μικρά και στενά, σε τούφες πυκνές. Είναι ποικιλία χειμερινή.
Σπανάκια Αγγλίας. Αυτά αποκτούν φύλλα μεγάλα και πλατειά, με βαθύ πράσινο χρώμα.


Ασθένειες

Τα σπανάκια δεν έχουν πολλές αρρώστιες. Ως τόσο, κάποτε παρουσιάζονται και προξενούν ζημίες.
Η Μελίγκρα
Παρουσιάζεται στα φύλλα, με καιρό υγρό και ψυχρό, τα όποια κατσαδιάζει. Καταπολεμείται με σκέτη διάλυση σαπουνιού (2 - 3 οκ. σαπούνι σε 100 οκ. νερό).
Ο Περονόσπορος
Κάνει στα φύλλα βούλες ασπρουδερές και τα αχρηστεύει. Ευνοείται με καιρό υγρό και ζεστό. Καταπολεμείται με ραντίσματα βορδιγαλείου πολτού (1 %), αλλά στην αρχή πολύ πριν χρησιμοποιηθούν τα φύλλα.


Πηγή: Ο πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Λάμπρου Οικονομίδου-Αθήναι 1940

Μετέτρεψε σπηλιά σε σπίτι

Έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και αποφάσισε να αφήσει τα
έτοιμα σπίτια για να φτιάξει το δικό του μέσα σε μια σπηλιά 250
εκατομμυρίων ετών. Ο σύγχρονος «άνθρωπος των σπηλαίων»
Angelo Mastropietro μετέτρεψε μια σπηλιά στο Worcestershire
του Ηνωμένου Βασιλείου σε ένα μοντέρνο σπίτι που έχει ακόμη
και Wi-Fi.

Επιμέλεια: Τόνια Γκόρου | enallaktikos.gr

Με 160.000 λίρες και περίπου 1.000 ώρες σπασίματος και κοπής
στους βράχους ο 38χρονος έβαλε πλέον στην άκρη τα φτυάρια
 και μπορεί σήμερα να απολαμβάνει τις ανέσεις του νέου του
 σπιτιού, μεταξύ των οποίων είναι μια ασύρματη σύνδεση στο
 διαδίκτυο, τρεχούμενο νερό και ενδοδαπέδια θέρμανση.

Ο Mastropietro ήταν o επικεφαλής μιας επιτυχημένης εταιρείας
προσλήψεων στην Αυστραλία, όπου έζησε για μια δεκαετία, όταν
η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, το 2007, τον άφησε
 παράλυτο προσωρινά.

«Η ασθένεια “ξύπνησε” από τον τρόπο ζωής μου και ήταν ο
 καταλύτης που χρειαζόμουν για να μου θυμίσει ότι έπρεπε
να είμαι προσεκτικός με την υγεία μου και να σέβομαι τον τρόπο
 ζωής μου.
Ήθελα να είμαι σε ένα μέρος που θα έχω μια πιο ευτυχισμένη
και υγιέστερη ζωή», δήλωσε ο ίδιος.

Τη σπηλιά την ανακάλυψε πρώτη φορά το 1999 κάνοντας βόλτα
με το ποδήλατο του μια βροχερή μέρα. Το σπήλαιο, το οποίο είχε
χρησιμοποιηθεί ξανά ως κατοικία τεσσάρων υπνοδωματίων
 για 300 χρόνια, εγκαταλείφθηκε στα τέλη του 1940.

O Angelo, που είναι πατέρας δύο παιδιών, πήρε τη μεγάλη
απόφαση και το 2010 που επέστρεφε στη Βρετανία αγόρασε
το σπήλαιο για 62.000 λίρες και το μετέτρεψε με πολύ προσωπική
εργασία στο σπίτι των ονείρων του.

 Ο Mastropietro δεν χρειάστηκε πολεοδομική άδεια και άφησε τη
φαντασία του να είναι οδηγός για το πώς θα μετατρέψει το χώρο.
Το ντους είναι κατασκευασμένο με κλιμακωτούς τοίχους από μεγάλα
βότσαλα και το νερό συλλέγεται από τη βροχή.

Οι εικόνες από το σπίτι-σπηλιά είναι εντυπωσιακές. Ο ίδιος μάλιστα
είπεότι συμπωματικά το επίθετό του, Mastropietro, πραγματικά
σημαίνει «δάσκαλος της πέτρας».

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ήθελε μια ήρεμη και ειρηνική ζωή,
έχει προσθέσει στο σπίτι του μικρές πινελιές πολυτέλειας.

πηγή:dailymail.co.uk

Η καλλιέργεια της Αχλαδιάς

του Γιάννη Κωνσταντόπουλου

Η αχλαδιά (επιστημονική ονομασία Pyrus communis L.) μας ανταμείβει διπλά, τόσο για την ομορφιά της όσο και τους εύγεστους καρπούς της. Το φυλλοβόλο αυτό δέντρο προέρχεται από τις χώρες γύρω από την Κασπία θάλασσα. Μετά τη μηλιά είναι το σημαντικότερο καρποφόροφυλλοβόλο δέντρο για τους Έλληνες γεωργούς. Καλλιεργείται κυρίως στην Μακεδονία,την Πελοπόννησο και την Θεσσαλία, σε έκταση περίπου 45.000 στρεμμάτων και με μέση ετήσια παραγωγή τους 80.000 τόνους αχλάδια.

Με το κλάδεμα η αχλαδιά περιορίζεται εύκολα στα 5-6μ. ύψος και στα 3-4μ. διάμετρο. Ζει αρκετά, τουλάχιστον για 30 χρόνια. Καρποφορεί στο 4ο- 5ο έτος, αναλόγως τη ζωηρότητα του δέντρου και την ποικιλία της αχλαδιάς.

Ανθίζει Απρίλιο με Μάιο, πριν βγουν τα λαμπερά, πριονωτά, σε σχήμα καρδιάς φύλλα ή ταυτόχρονα με αυτά. Η ανθοφορία διαρκεί πάνω από 20 ημέρες. Τα λευκορόδινα λουλούδια της χρωματίζουν έντονα το γκρίζο και άχρωμο ακόμα για την εποχή τοπίο του κήπου μας. Οι πολλές ποικιλίες της διαφέρουν σημαντικά στο χρόνο ωρίμανσης των αχλαδιών, από Ιούνιο οι πρώιμες και ως τέλη Σεπτέμβρη-Οκτώβριο οι όψιμες/ φθινοπωρινές. Η παραλλακτικότητα στο χρόνο ωρίμανσης και η δυνατότητα συντήρησης των αχλαδιών για μερικούς μήνες, έχουν ως αποτέλεσμα να βρίσκουμε αχλάδια στην αγορά σχεδόν όλο το έτος.

Η αχλαδιά καλλιεργείται από τα πεδινά ως το υψόμετρο των 1.000 μ. Χρειάζεται, αναλόγως την ποικιλία, από 800 ως 1.200 ώρες θερμοκρασίας κάτω από 7οC για να ξυπνήσει από το χειμερινό λήθαργο. Δεν τη φυτεύουμε σε περιοχές με ζεστό-υγρό καλοκαίρι και με συχνές θερινές βροχοπτώσεις, γιατί υποφέρει από την ασθένεια βακτηριακό κάψιμο (Erwinia amylovora), που ευνοείται σε τέτοιες συνθήκες. Επίσης, αποφεύγουμε την καλλιέργειά της όπου είναι συχνοί οι όψιμοι παγετοί, λόγω της πρώιμης, ανοιξιάτικης ανθοφορίας της. Ο βαρύς χειμώνας δεν την ενοχλεί, το ξύλο της αντέχει ως τους -20οC.

Διαμορφώνουμε το δενδρύλλιο αχλαδιάς σε σχήμα κυπέλλου (3-4 κύριοι βραχίονες με κλίση 60ο και σε απόσταση 70-80εκ. από το έδαφος). Αν έχουμε περιορισμένο χώρο ή αν θέλουμε να καλύψουμε φράχτη με τις αχλαδιές, αγοράζουμε δέντρα εμβολιασμένα σε νάνες κυδωνιές και τις φυτεύουμε γραμμικά, σε κορδόνι, σε αποστάσεις 2μ. πάνω στη γραμμή (τις δένουμε σε σύρματα και το τελικό ύψος είναι 2-3μ.).

Τα αχλάδια καταναλώνονται νωπά, ως κομπόστες, μαρμελάδες, χυμοί, χρησιμοποιούνται ευρέως στη ζαχαροπλαστική ενώ φτιάχνεται και λικέρ από αυτά. Παλαιότερα, το ξύλο της αχλαδιάς χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή επίπλων και μουσικών οργάνων.

Ποικιλίες

Εκτός από τη γεύση, το χρώμα του φλοιού και την εποχή ωρίμανσης, τα αχλάδια διαφέρουν τόσο στη διάρκεια συντήρησής τους στο ψυγείο, όσο και στην ανθεκτικότητά τους στο βακτήριο Erwinia amylovora, που είναι πολύ σοβαρή ασθένεια.

Επιλέγουμε για τον κήπο μας μια από τις παρακάτω ποικιλίες:

-Κρυστάλλι (κιτρινο-πράσινος, μεγάλος καρπός, ωριμάζει μέσα Αυγούστου, συντηρείται αρκετό καιρό),

- Κοντούλα (πρασινοκόκκινος, μικρός καρπός, πολύ αρωματικός και γευστικός αλλά ευαίσθητος στο βακτήριο, σχετικά δυσεύρετος, τέλος Ιουνίου),

- Conference (γκριζοπράσινος, μέτριος καρπός με ποδίσκο, πολύ καλή γεύση, πολύ παραγωγική ποικιλία, ανθεκτική σε ψύχος, βακτήριο, συντηρείται αρκετά, αρχές Σεπτέμβρη),

- Williams ή Bartlett(μέτριος, πρασινοκίτρινος καρπός, καλή γεύση, πολύ καλός και για κομπόστα/χυμό, τέλος Αυγούστου. Υπάρχει και η κόκκινη εκδοχή της, η ποικιλία RedBartlett),

- Coscia (κιτρινοπράσινος και ελαφρά κόκκινος στο σημείο που βλέπει ο ήλιος, μικρός καρπός, δε συντηρείται πολύ, γευστικός και χυμώδης).

Ως συνιστώμενες ποικιλίες από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δίνονται και οι ποικιλίες Etrusca, Santa Maria, Highland, Abate Fetel .

Για καλή επικονίαση οι αχλαδιές έχουν ανάγκη τις μέλισσες και μια συμβατή επικονιάστρια ποικιλία αχλαδιάς που πρέπει να φυτευτεί κοντά της. Φυτεύουμε στον κήπο μελισσοκομικά φυτά και αν υπάρχει η δυνατότητα τοποθετούμε μια κυψέλη, σχετικά κοντά στον κήπο μας. Ρωτάμε στο φυτώριο ποια επικονιάστρια ποικιλία αχλαδιάς πρέπει να φυτέψουμε, μαζί με την ποικιλία που επιλέξαμε.

Τα αχλάδια έχουν την ιδιαιτερότητα να έχουν καλύτερη γεύση όταν κοπούν πριν την πλήρη ωρίμανση. Γιαυτό, τα μαζεύουμε με το χέρι (προσεκτικά, μην τραυματίσουμε τον ποδίσκο και εισέρθουν μετασυλλεκτικοί μύκητες) όταν αποκτήσουν το τυπικό τους χρώμα και η σάρκα τους είναι ακόμα συνεκτική και τα αφήνουμε να ωριμάσουν στο ψυγείο.

Μικρά και σημαντικά!

-Αποθηκεύουμε μήλα και αχλάδια τα στο ψυγείο χωριστά από άλλα φρούτα/λαχανικά, καθώς εκλύουν αιθυλένιο το οποίο επιταχύνει πολύ την ωρίμανση και μειώνει τις ημέρες συντήρησης των άλλων λαχανικών και φρούτων.

-Αν παρατηρήσουμε κιτρίνισμα των μεγάλων φύλλων στην κορυφή και την περιφέρειά τους και μικροφυλλία/πτώση στα νεαρά φύλλα, πιθανότατα αυτό οφείλεται είτε σε μη καλή αποστράγγιση του νερού ποτίσματος είτε στην παρουσία αλάτων σε αυτό.

Λίπανση/Φύτευση

Ανοίγουμε λάκκο μεγάλων διαστάσεων, 70εκ. x 70εκ., ώστε να απλωθεί και να αναπτυχθεί καλά το ριζικό σύστημα, σε απόσταση τουλάχιστον 3-4μέτρων από άλλα δέντρα και 2-3μ. από φράχτες, διαδρόμους, τοίχους κ.α. Γεμίζουμε το λάκκο με μίγμα ελαφρόπετρας, φυτόχωμα για οπωροφόρα δέντρα και χώμα από τον κήπο μας και προσθέτουμε λίπασμα του τύπου 6-5-10 (*). Φυτεύουμε το φθινόπωρο στις ζεστές περιοχές και την άνοιξη σε αυτές που παρουσιάζονται όψιμοι, ανοιξιάτικοι παγετοί. Μετά τη φύτευση στηρίζουμε το δέντρο σε πάσαλο, για προστασία από τους ανέμους.

Όταν μεγαλώσει η αχλαδιά, λιπαίνουμε κάθε χειμώνα με λίπασμα του τύπου 10-5-5, ρίχνοντας σκόνη από βόρακα (βόριο, βοηθάει στην καλή γονιμοποίηση-καρπόδεση) (*).

Έδαφος

Προτιμά τα γόνιμα, ελαφριά εδάφη (να αποστραγγίζει καλά το νερό, για να μη σαπίζουν οι ρίζες) και με όχι μεγάλη περιεκτικότητα σε ασβέστιο, ειδικά αν το υποκείμενο είναι κυδωνιά. Ακόμα και αν δεν έχουμε τέτοιο έδαφος, ακολουθώντας τις οδηγίες για φύτευση/λίπανση, θα έχουμε ένα κατάλληλο χώμα για την ανάπτυξη της αχλαδιάς μας.

Κλίμα

Φυτεύουμε σε ηλιόλουστη (αγαπά τον ήλιο) νότιο ή νοτιοδυτική έκθεση. Αποφεύγουμε τις βορειοανατολικές θέσεις του κήπου γιατί οι ψυχροί βόρειοι άνεμοι μπορεί να καταστρέψουν την ανθοφορία. Ιδανικές περιοχές καλλιέργειας της αχλαδιάς είναι αυτές με ζεστό και ξηρό καλοκαίρι, χωρίς ανοιξιάτικους παγετούς

Πότισμα

Οι μεγάλες ανάγκες της αχλαδιάς σε νερό είναι τους μήνες Μάιο-Σεπτέμβριο, οπότε και ποτίζουμε 3-4 φορές/μήνα. Τους υπόλοιπους μήνες ποτίζουμε πιο αραιά, αναλόγως την ποικιλία, το έδαφος και τις κλιματικές συνθήκες.

Κλάδεμα

Μετά τη φύτευση και για τα επόμενα 2-3 έτη κλαδεύουμε τον Δεκέμβριο για να δώσουμε σχήμα στην αχλαδιά.

Στα ενήλικα δέντρα, κλαδεύουμε την ίδια εποχή, αφαιρώντας τα ξερά, καχεκτικά, άρρωστα κλαδιά και αυτά που εισέρχονται προς το εσωτερικό του δέντρου. Σκοπός είναι το κέντρο της αχλαδιάς να είναι ελεύθερο (κύπελλο), ώστε να εισέρχεται φως και αέρας, τόσο για πρόληψη ασθενειών και εντόμων που ευνοούνται από τη σκιά και την υγρασία αλλά και για καλύτερη φωτοσύνθεση και αύξηση του μεγέθους των καρπών.

Αντιξοότητες

Η αχλαδιά προσβάλλεται από αρκετά έντομα και ασθένειες. Τα πιο σημαντικά από αυτά είναι τα έντομα ψύλλα, καρπόκαψα, τετράνυχος, αφίδες και οι ασθένειες φουζικλάδιο, βακτηριακό κάψιμο (*).

Πολλαπλασιασμός

Αποφεύγουμε τον πολλαπλασιασμό με σπόρο γιατί το δέντρο που θα βγει δεν θα έχει τα τυπικά χαρακτηριστικά της ποικιλίας μας. Αγοράζουμε από φυτώρια έτοιμα, εμβολιασμένα δενδρύλλια αχλαδιάς.

Αραίωμα

Για μεγαλύτερους καρπούς, τον Ιούνιο αραιώνουμε, αφαιρώντας τους πιο μικρούς καρπούς και αφήνοντας 1 αχλάδι ανά 12-15εκ.

(*) Προσοχή!!

- Οι δοσολογίες των λιπασμάτων και των βελτιωτικών εδάφους εξαρτώνται από τον τύπο του λιπάσματος ή του εδαφοβελτιωτικού, το είδος και το στάδιο ανάπτυξης της καλλιέργειάς μας και τον τύπο εδάφους που έχουμε.

- Πιθανά προβλήματα φυτοπροστασίας αντιμετωπίζονται είτε με σκευάσματα εμπορίου (φυσικό πύρεθρο, σκευάσματα χαλκού, υγρό και σκόνη θείου κ.λπ.) είτε με παρασκευάσματα που μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας (διάλυμα μαλακού σαπουνιού, αυτοσχέδιες παγίδες σύλληψης εντόμων, εκχυλίσματα από φυτά κ.λπ.).

- Διαβάζουμε προσεκτικά την ετικέτα των λιπασμάτων, βελτιωτικών εδάφους και κυρίως των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, ακολουθώντας πιστά τις αναγραφόμενες οδηγίες χρήσης.

- Προτού αγοράσουμε ένα φυτοπροστατευτικό προϊόν ελέγχουμε πρώτα την ημερομηνία λήξης του.

- Φοράμε γάντια, καπέλο, προστατευτικά γυαλιά και ρούχα που να καλύπτουν τα χέρια και τα πόδια μας, προτού ψεκάσουμε με τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα.

 Πηγή: realfarm